Waarom haasten
Waarom haasten, als we allemaal dezelfde eindbestemming hebben. Niemand komt er onderuit, en allemaal worden we er een keer mee geconfronteerd. Het onvermijdelijke moment dat je je leefbare leven vaarwel gaat zeggen.
Niemand weet wanneer het moment daar is, heel bijzonder eigenlijk dat we er in feite helemaal geen zeggenschap over hebben en dat het ons overkomt wanneer het onze tijd is. De tijd die we hebben, die ons is gegund, hoe ervaar je deze. Hoe ga je er mee om?
Wat is de zingeving voor jou, het leven te beleven dat je elke dag geniet, plezier hebt. De dingen laat komen zoals ze komen. Ben je daartoe in staat? Of ben je voor je gevoel elke dag aan het overleven, de dag piekerend doorbrengen, omdat je zoveel moet. Omdat je zoveel zorgen hebt.
Haasten in het leven, terwijl we allemaal dezelfde eindbestemming hebben, vanuit deze optiek bekeken, is in de kern heel vreemd. Je ontkomt namelijk niet aan het onvermijdelijke, waarom je dan haasten? Waar wil je naartoe, je weet je eindbestemming al tenslotte.
Beeld je in dat het onvermijdelijke moment voor jou klaarstaat, dat je weet dat het komen gaat. Wat zou je dan doen? Wel eens bij stil gestaan, over nagedacht?
Als je nu weet dat je als het moment nadert, met jezelf het laatste oordeel velt, wat zou dat laatste oordeel voor jou nu zijn? Kun je dan met een gerust en tevreden hart je ogen sluiten? Heb je nergens spijt van. Heb je alles gedaan in de tijd die je tot je beschikking had, wat je voor ogen had. Of kom je er op dat onvermijdelijke moment achter dat je het in je eigen ogen beter of anders had kunnen doen. En je altijd gehaast hebt geleefd en jou da niet heeft gebracht wat jij zelf wilde. En al dat haasten je juist weg heeft gehaald bij de tijd die je was gegund.
Af en toe deze balans eens opmaken, is een soort van wake up call voor jezelf. Maak ik mij wellicht veel te druk over zaken die de sop in de kool niet waard zijn. Zit ik te wachten en te wachten op die verloren partner en tikt mijn klok door en niet wetende wanneer dat onvermijdelijke moment komt.
Maak ik mijzelf niet veel te druk over van alles en nog wat waar ik achteraf misschien wel van zeg, hoe heb ik mij daar zo over op kunnen winden. Wat zonde van mijn tijd. Hoe ben ik zo dom kunnen wezen om zoveel jaar te gaan zitten wachten op een verloren liefde. Zo maar een paar dingen die bij je naar boven kunnen komen als je de balans opmaakt voor jezelf.
En dan komt het, je realiseert je ineens terdege dat we allemaal dezelfde eindbestemming hebben en je wilt stappen zetten. Stappen om anders het leven te gaan beleven. Je ziet in dat jij daar zelf verantwoordelijk voor bent. Maar hoe doe je dat, hoe pak je dat aan?
Het aanpakken van je leven en veranderingen aan te brengen ten goede voor jezelf, dat je nooit meer ergens op gaat wachten, je nooit meer gaat haasten, omdat je inziet dat het niet nodig is. Dat je de essentie van het leven ten volle gaat toepassen, kan heel goed met een spirituele hulpverlener. Denk hierbij aan Q Mediums. Dan heb je kwaliteit mediums te pakken die jou op een fijne en bijzondere manier gaat bijstaan om de tijd die je hebt, zo in te gaan vullen dat als het onvermijdelijke moment daar is, je met een gerust hart kunt zeggen.
Het is goed, ik heb nergens spijt van. Ik heb genoten. Ik heb mijn tijd op de juiste manier benut. Ik voel mij vredig, omringd door dierbaren, waarvan ik ook weet dat ik goed voor ze ben geweest. Ik heb de tijd er voor genomen, de haast achter mij gelaten. En er knaagt niets meer aan je geweten. Er is een mooie serene rust diep van binnen.
Maak met een Mastermedium van Qmediums gewoon een keer de balans op. En vraag aan het medium waar je kunt bijsturen en wat je daar voor zou kunnen doen om een leven te gaan leiden zonder je te haasten en voor alles alle tijd te nemen die je tot je beschikking hebt.
Medium Clarisa