Wat is nog meer nodig voor een fijne relatie naast houden van!

Verliefd, samen en voor de eeuwigheid verder, makkelijk toch, we houden van elkaar. Als dat het enige is wat jullie bindt, wacht een zware dobber. Want alleen houden van, daarmee redt een relatie het niet.

Er zal door beide partijen hard gewerkt moeten worden. Samen bouwen aan de relatie, je daarvoor inzetten, dat aan elkaar laten zien en voelen dat je het meent.

Durven zeggen wat je op je hart hebt, doen velen niet, bang de ander kwijt te raken en staan in een stand van, als je van iemand houdt, moet je die accepteren zoals die is. Verkeerde gedachte, waar je op nat gaat. Alles accepteren van de ander, omdat je van diegene houdt, gaat een relatie niet in stand houden.

Ga er eens vanuit dat jullie twee individuen zijn, die naar elkaar hebben uitgesproken, elkaar lief te hebben. Maar dat wil nog niet zeggen dat je alles goed moet vinden. Dan laat je alles toe, dan kom je met jezelf in een strijd terecht en met de ander. Het kan toch niet zo zijn dat je de ander nergens op mag aanspreken! Het is juist de bedoeling, dat wel te doen en dat gebeurt vaak niet, omdat we een verkeerd beeld hebben van een relatie en bang zijn.

Vooral dat bang zijn, is echt een dingetje bij heel veel mensen. Ze zijn bang dat de ander hun niet meer leuk vindt, dus halen ze alles uit de kast om die ander maar te overtuigen dat ze de beste partij zijn. Vanuit angst zeggen we niet waar we ons aan storen, wat we liever anders zouden willen zien.

Liefde floreert niet op angst, die ondermijnt de liefde juist. Jij bent liefde, die wil je toch niet kwijtraken en verstoppen, die laat je zien, aan jezelf en dan laat je het als vanzelf zien aan de ander. Dan durf je vanuit de liefde voor jezelf aan te geven waarmee je zit, dat maak je bespreekbaar. Je gaat niet klagen, zeuren, jezelf wegcijferen en de problemen die er zijn, met een vriendin bespreken.

Het feit dat je het met een ander gaat bespreken, ontstaan de problemen binnen je relatie door. Eigenlijk zou iedereen die benaderd wordt om over zijn relatie te praten, moeten zeggen. Praat met je partner en niet met mij. Dan moet je wel en doe je het niet, krop je alles op en komt het er vanzelf een keer uit, zoals je het niet zou willen. Dan vol je je even opgelucht en daarna direct schuldig en angstig.

Het niet naar elkaar uitspreken naar elkaar waar je mee zit, let wel, de manier waarop je het zegt, is van cruciaal belang. Je kunt nooit en te nimmer datgene wat jij vindt neerleggen bij de ander. Je kunt wel aangeven wat het met je doet. Daar zit de kracht van relaties die stand houden. Die wijzen niet met een vinger naar de ander, ze geven aan wat ze er zelf van vinden. Als je dat doet en kunt, dan streef je naar gelijkwaardigheid in de relatie en groei je samen.

Voorbeeld, je stoort je aan je partner, want het contact met zijn ex is in jouw ogen veel te amicaal. De meesten zeggen dan, wil je daarmee ophouden, ik ben er nu toch! De ander denkt, dat bepaal jij niet voor mijn en gaat door. Diegene die dit niet meer wilt, wordt boos, gaat nog harder zijn standpunt verdedigen en de ander trekt zich terug. Diegene die boos werd, wordt nog bozer. Zie daar, de eerste barstjes in deze relatie zijn zichtbaar. We denken dan dat we het bespreekbaar maken, maar is dit de juiste weg en vanuit welk gevoel maak je het bespreekbaar! Vanuit je angst of vanuit de liefde voor jezelf.

Gelijkwaardigheid zegt in dit voorbeeld: Ik merk dat ik er last van heb, dat jij nog steeds zo amicaal omgaat met je ex. Ik kan het jou het niet verbieden, ik wil je alleen laten weten dat ik er mee zit.

Daarmee geef je aan wat de situatie met jou doet! Daarmee laat je de ander zien, als je mij waardeert, respecteert en wil dat we samen het goed hebben, wat heb je dan voor mij over!

Als de ander doorgaat en jij ziet dat hij jouw opmerking niet serieus neemt, dan neemt hij jou en de relatie niet serieus. Dan kun je beter vertrekken, want dit wordt alleen maar een groot gevecht met elkaar.

Zo zie je dat alleen houden van elkaar, onvoldoende is. Er moet samen worden gebouwd, je moet tegen elkaar kunnen aangeven waar je mee zit, niet bij de ander neerleggen. Je moet de ander laten voelen dat je jezelf serieus neemt en de ander dus ook. Dat je dat van elkaar mag verwachten. Zo breng je samen de relatie naar een hoger plan. Is dat er niet, dat je voelt serieus genomen te worden en de dingen op de juiste manier bespreekbaar maakt, dan kun je beter stoppen, om pijn en verdriet voor te zijn.