Verslaafd aan geestelijke pijn

Het leven kent vele valkuilen. En een mens kan zo slim zijn deze valkuilen als zodanig niet te willen herkennen.
We draaien er dan omheen en hebben meestal wel een uitleg voor onszelf.
We vinden dan een heel acceptabel excuus zodat we niet verder/dieper hoeven te kijken.
Het onderwerp van onze valkuil wordt daarmee ontweken, en zo gaan we verder in de ontkenning.

Wat we niet ontkennen is de pijn die onze valkuil veroorzaakt.
Angsten van welke aard dan ook kunnen na jaren een chemisch proces veroorzaken in onze hersenen en elke keer als je wordt getriggerd in dat pijnpunt veroorzaken zij pijn en verdriet.
We zijn als mens tot heel wat in staat, en één daarvan is zelfmanipulatie, en dit behoort wel tot de meest destructieve valkuil.
Het leven kan een mens zodanig van slag maken door vele teleurstellingen dat men al vooruit begint te reageren. Hoe we dat doen?, bijvoorbeeld door de dingen anders te zien dan dat ze werkelijk zijn.

De roze bril is zo een voorbeeld. Je kan een heel ander beeld scheppen van degene met wie je samenleeft omdat je de realiteit niet onder ogen durft te zien.
Daardoor wordt je afhankelijk van iemands liefde en ben je blind voor de ware persoonlijkheid van de ander.
Dit kan soms vormen aannemen die voor anderen niet te begrijpen zijn, en die jaren en jaren door kunnen gaan omdat er maar geen helder zicht komt op de situatie.
Je kan zo geobsedeerd raken door iemand dat je in de absolute ontkenning gaat en liever de pijn op de koop toeneemt dan dat je voor jezelf opkomt.

De strijd die je daardoor voert met jezelf is zeer destructief zoals ik al eerder aangaf en kan je totaal verlammen.
Omdat dit gedrag maar door gaat, en je jezelf blijkbaar niet meer echt bewust bent van je eigen daden is er alleen nog maar pijn.
De zogenaamde zoete pijn van de liefde voor de ander. De ander die met niemand te vergelijken is en die je ook elke keer weer vergeeft, ondanks zij/hij je nu voor de zoveelste keer de grond in heeft getrapt.

Zelf manipulatie is liegen tegen jezelf omdat je niet wilt inzien hoe de realiteit is.
En daardoor ontstaan er valkuilen. Je beïnvloed jezelf door de dingen anders te verklaren. Vandaar de roze bril in relaties, en de daaruit voorkomende pijnen.
En hoe vaker men is gekwetst, hoe langer het kan duren voor men de realiteit weer onder ogen durft te zien.

Dit kan twee kanten uitgaan, aan de ene kant heb je de mens die de roze bril draagt waarvan de partner zowat alles kan maken.
En aan de andere kant heb je de persoon die elke relatie afwijst, omdat niemand te vertrouwen is en de liefde voor gezien houdt. In beide gevallen is er sprake van diepe pijn die gemaskeerd wordt en daardoor in stand gehouden wordt.

Merk je dat je zelf ook vast zit in je gevoelens, en wil je er eens over chatten met mij?
Je kan mij bereiken op Paragnost Eddie box 68 en of Top-Paragnosten box 52.

Hartegroet,
Lis
www.yoiranta.com