Aandacht is leuk maar kan niet tippen aan liefde

Eigenlijk is zoals we ons gedragen, allemaal aangeleerd, wat heel logisch is. Maar nu komt het, vind jij dat we ons allemaal gedragen? Nee, de een liegt de boel bij elkaar, de ander kan zijn handen niet thuis houden. Die wil altijd haantje de voorste zijn. Die laat een hele charmante kant zien en manipuleert er daarna alleen maar op los. Uiteraard speelt het karakter van elk mens ook een grote rol in het geheel, maar we kunnen stellen dat wat we zien, nemen we over. Wat we horen ook. Als jij maar vaak genoeg oefent in lezen, de woorden ziet, leer je lezen. Als je de tafels oefent, ken je ze op een gegeven moment uit je hoofd en vergeet je ze nooit meer.

Hetzelfde geldt voor aandacht vragen. Vind jij dat je te weinig aandacht kreeg, ben je er om die reden om gaan vragen. Je doet het nog steeds, je ziet dat het soms zeker effect heeft. Als je iemand nieuw leert kennen, gooi je je charmes in de strijd en krijg je aandacht voor terug. Allemaal kikken we daarop. Want aandacht is heerlijk. Totdat de aandacht verslapt, dan gaan we er harder ons best voor doen.

Denk maar eens aan dat vriendje, dat je eerst elke dag hoorde en ineens er mee ophield. Je begreep het niet, je voelde je genegeerd, aan de kant gezet en je stuurde hem diverse malen zelf een berichtje, zonder response. Aandacht vragen heet dat. Ook al was het nog zo gezellig, al is het van de ander niet netjes, we gaan aandacht vragen.

De hele dag met je telefoon lopen, om niets te missen, ook daar ben je bezig met het willen hebben van aandacht. Je hebt het nodig als een soort van behoefte, om bevredigd te worden, je goed en gelukkig te voelen. Zodra het wegvalt, valt jouw goed voelen en geluk in duigen. Je kun niet meer zonder. Je hebt het nodig.

Het heeft een ongezonde vorm aangenomen, als een soort van verslaving. Anderen die jou voeden en jij daar je energie uit put. Valt het weg, dan verdwijnt energie uit je lijf. Je raakt geïrriteerd, je wordt boos, je zit vol met teleurstellingen, je kan die ander wel iets aandoen. We denken dat we boos zijn, omdat de ander niets meer van zich laat horen. Echter alles heeft te maken met aandacht, die is er niet meer en jij wordt direct onzeker en angstig.

Als jij dat wordt, onzeker, onrustig, als je er van in de angst schiet, zeg je daarmee, nu ben ik niets meer, nu is mijn energiebron weggevallen. Het kleine meisje of jongetje in jou reageert op het verlies. Kan er niet mee omgaan. Aandacht is leuk, maar kan niet tippen aan liefde.

Herken jij bij jezelf dat je moeilijk kunt omgaan met het wegvallen van aandacht, kan het zomaar zijn dat je op zoek bent naar de weg om echte liefde te krijgen. Dat is dan tot op heden helaas niet gelukt. Je verwart aandacht met liefde en dat je dat doet, dat is logisch. Je bent het als kind gaan doen. Je kreeg te weinig aandacht. En dus onvoldoende liefde.

Liefde start met aandacht, als het echt is, gemeend is, van beide kanten, veranderd het op een gegeven moment in liefde, maar op de een of andere manier bij jou niet. Dan is het tijd een medium, een paragnost, een relatiedeskundige te gaan raadplegen. Die kan jou vertellen waar het misgaat en waarom het misgaat. Gewoon bellen of chatten met een topconsulent op mastermedium.com, om geen teleurstellingen meer te hebben in de liefde. En aandacht om te kunnen gaan zetten in echte liefde